Ιστολόγιο για την Δ΄τάξη (2013-2014) του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Δισπηλιού
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014
Γλώσσα - Το κορίτσι
Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1911 και το
πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης. Οδυσσέας Ελύτης είναι το
φιλολογικό του ψευδώνυμο.
Από μικρός εγκαταστάθηκε με τους δικούς του στην Αθήνα, όπου
τέλειωσε τη Μέση Εκπαίδευση σε ιδιωτικό σχολείο. Κατόπιν σπούδασε νομικά στο
Πανεπιστήμιο της Αθήνας και αργότερα παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας στο
Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, στο Παρίσι.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως ποιητής το 1935 δημοσιεύοντας
ποιήματα στο περιοδικό “Νέα Γράμματα”. Ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε ποιήματα και
δοκίμια.
Το 1940 εξέδωσε την ποιητική συλλογή “Προσανατολισμοί”, το 1943
τον “`Ηλιο τον πρώτο”, το 1946 το “`Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο
ανθυπολοχαγό της Αλβανίας”, το 1959 το “`Αξιον Εστί”. Το “`Αξιον Εστί πήρε το
πρώτο βραβείο ποιήσεως και μελοποιήθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη. Το 1960 εξέδωσε
τις “`Εξι και μια τύψεις για τον ουρανό”, το 1971 “Το φωτόδεντρο και η δέκατη
τέταρτη ομορφιά”, το 1978 “Μαρία Νεφέλη” (πολυσέλιδο συνθετικό ποίημα), το 1982
τα “Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας”, το 1984 την ποιητική συλλογή
“Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου”, το 1985 το “Μικρό Ναυτίλο” (ποιήματα) και
το 1990 τη συλλογή ποιημάτων “Ιδιωτική Οδός”.
Ο Ελύτης δημοσίευσε και άλλα ποιήματα, μικρότερης όμως σημασίας:
“Ο ήλιος ο ηλιάτορας”, “Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου”,
“Τα ρω του έρωτα”, “Το μονόγραμμα”, “Τα ετεροθαλή”.
Το 1976 εξέδωσε το βιβλίο “Δεύτερη γραφή”, που περιλάμβανε
μεταφράσεις ξένων λογοτεχνών, π.χ. του Λοτρεαμόν, του Πολ Ελυάρ, του Πιέρ Ζαν
Ζουβ κλπ. Αξιόλογα είναι και τα δοκίμια του “Ο ζωγράφος Θεόφιλος”, “Ανοιχτά
Χαρτιά”, “Η μαγεία του Παπαδιαμάντη”. Το 1984 εξέδωσε το έργο του “Σαπφώ”, μια
μετάφραση των αποσπασμάτων της ποιήτριας Σαπφώς. Ακόμα το 1985 εξέδωσε σε
μετάφραση την Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Ο Ελύτης, είναι ένας από τους καλύτερους σύγχρονους ποιητές,
βραβεύθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979. Το 1978 ανακηρύχθηκε επίτιμος
διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμιου της Σορβόννης, το 1981 του
Πανεπιστημίου του Λονδίνου και το 1987 του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πέθανε το
1996.
Άκουσε μελοποιημένο το ποίημα του μαθήματος
Άλφρεντ Νομπέλ
1833 – 1896
1833 – 1896
Σουηδός χημικός, μηχανικός, εφευρέτης, επιχειρηματίας και
φιλάνθρωπος. Απέκτησε 350 πατέντες, με πιο γνωστές αυτές για την ανακάλυψη της
δυναμίτιδας και του πυροκροτητή. Ως επιχειρηματίας δραστηριοποιήθηκε στην
πολεμική βιομηχανία και άφησε το 94% της τεράστιας περιουσίας του στο Ίδρυμα
Νομπέλ, που απονέμει κάθε χρόνο από το 1901 τα ομώνυμα βραβεία.
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014
Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)